بُرد سجيل 2000 کيلومتر عنوان و تاکنون در 2 نمونه سجيل 1 و 2 معرفي شده است.اين موشک از نوع دو مرحله اي بوده که پس از اتمام سوخت مرحله اول، اين بخش از موشک جدا شده و مرحله دوم روشن مي‌شود. با اينکار، بخشي از جرم بدنه که خالي شده و بار اضافه محسوب مي‌شود، از موشک جدا شده و به افزايش بُرد کمک مي‌کند.
سجيل با خروج از جو و طي مسير در ارتفاع بالا، به داخل جو بازگشته و با سرعت حدود 13 ماخ (حدود4300 متر بر ثانيه) به سوي هدف سرازير مي‌شود که انهدام آنرا براي تمام سامانه‌هاي دفاع هوايي موجود «ناممکن» کرده است.
فناوري سوخت جامد مرکب که در اين موشک استفاده شده نيز علاوه بر ويژگي‌هاي رانشي مطلوب، عمر انبارداري بالايي را نيز براي آن به دنبال دارد.
سامانه هاي هدفگيري ناوبري و هدايت سجيل دقت بسيار بالايي را براي آن به ارمغان آورده‌اند که براي اين موشک ارزش عملياتي زيادي را ايجاد کرده است.
موشک سجيل 2 نيز از سوخت جامد استفاده مي‌کند که نسل جديدتري از سوخت موشک به شمار مي‌رود. همچنين اين موشک از سرعت و دقت بيشتري در برخورد با هدف بهره برده و از عملکرد منحصر به فردي در سيستم ناوبري به نسبت ديگر موشک‌هاي زمين به زمين ايران برخوردار است.
موشک‌هاي سوخت مايع با توجه به نياز به شارژ شدن سوخت در مخازن پيش از پرتاب، زمان آماده‌سازي زيادي دارند. در اين حالت امکان شناسايي موشک پيش از پرتاب وجود دارد. براي رفع اين مشکل از سال‌ها پيش سيلوهاي زيرزميني براي پرتاب موشک‌هاي بالستيک در نقاط مختلف کشور ساخته شده که مي‌توان موشک شارژ شده و آماده شليک را تا چند ماه در آنها نگاه داشت.
اين موشک با توجه به برد 1900 کيلومتري خود، نه تنها قادر است تمام سرزمين‌هاي اشغالي فلسطين را پوشش دهد، بلکه تمام سواحل و عمق سرزمين‌هاي اشغالي در آب‌هاي درياي مديترانه را هم قادر است با قدرت هدف قرار دهد و اين يعني، اسرائيل در خشکي و آب‌هاي ساحلي و دريايي خود، نقطه امني ندارد که از تيررس مهلک‌ترين موشک ايراني يعني موشک سجيل، در امان باشد.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: ایران ، سیاسی ، دفاعی ، ،
برچسب‌ها: